Hothatch.be kreeg deze week de kans om een weekje met de BMW i3s te rijden.De scepsis was hoog. Zo’n raar ding, zo’n anti-petrolheadauto, dat kan gewoon niet goed zijn.Maar goed, we gaven het een kans, en verdorie wat rijdt het goed. We zouden zelfs durven hem zelfs een “Hothatch” stempel durven geven.

Al dik 5 jaar gaat de i3 mee. Het leek niet meer dan een showcase model, een toonbeeld van knowhow,  zoals Audi het BMW ooit voordeed met de aluminium A1. Initieel kwam de i3 op de markt met een 22kWh batterij, amper genoeg om 140 km mee af te leggen, maar BMW was wel de eerste met een elektrische wagen in het gamma. De bouw van de wagen was in die tijd vrij baanbrekend, aangezien die een structuur van carbon-fiber versterkte plastic heeft. Binnenin wordt het interieur wordt gedomineerd door een soort gerecycleerd hout. En dan zwijgen we nog over de looks van het ding. het schijnt zo radicaal te zijn dat BMW er nog altijd geen winst op zou maken. In 2017 kreeg het wagentje zijn “LCI” kuur: het uiterlijk werd wat opgefrist, de oude batterij ruimde plaats voor een 33 kWh batterij en er kwam ook een sportievere variant, de i3s. Deze laatste kenmerkt zich door iets agressievere bumpers en 15pk/20Nm meer. Wij kregen de i3s mee.

Afgaand op de vele verbaasde blikken in het straatbeeld en  denieuwsgierige indringende blikken als hij stilstaat, zou je zweren dat het model net uit is. Maar je ziet ze inderdaad verdomd weinig rijden. Al heeft de prijs daar ongetwijfeld wel iets mee te maken…46.000 € moet onze testwagen in basistrim kosten. Tel daar nog wat leuke opties bij, en onze testwagen tikt makkelijk de 50.000 euro aan. In zijn basis is de i3 niet moeders mooiste, maar in i3s variant, in de kleur “Fluid Black”, zoals wij hem hadden, is ‘ie best te pruimen. Al was het maar omdat het eens iets anders is dan de zoveelste VW Golf.

Een bom geld maar eens je ingestapt bent heb je eigenlijk geen moment de indruk dat dit een onrechtvaardige prijs is. Alles zit stevig in elkaar, de recyclagematerialen doen het merk BMW geen oneer aan, en je bent met een vrij moderne aandrijflijn onderweg. Eerlijk gezegd voelde de i3s op bepaalde vlakken meer premium aan dan andere reguliere instap-BMW’s. Rammels en kraakjes vielen  in hun afwezigheid des te harder op doordat zo’n elektromotor geen lawaai maakt.

Genoeg saaie feiten. Is de i3s een HotHatch? Om te beginnen is de i3s is een iets sportievere variant van de i3, die geenszins pretendeert om een GTI te willen zijn. De aanpassingen beperken zich tot een sportievere looks, een bescheiden krachttoename, en een chassis dat iets sportiever rijgedrag toelaat. Op dat vlak kan hij zeker meespelen in het segment van de Polo GTI, Swift Sport, … En dat op een iets groenere manier. Ten eerste is het een zeer snelle auto. Op papier tikt de wagen net onder de 7s de 100km/u aan, maar dat is maar het halve verhaal. De hernemingen, een 80-120 km/u doet ie in 5 seconden, zijn indrukwekkend te noemen. In absolute metingen zullen de eerder genoemde Hot Hatches zeker kunnen wedijveren met de i3, maar in dagelijks verkeer moeten de klassieke GTi’s genoegen nemen met de achterlichten van de BMW. Het wagentje heeft een ogenblikkelijk beschikbaar koppel dat je er als bestuurder soms licht misselijk van wordt. Het doet eens mens afvragen waarom we zo verknocht zijn aan die benzines.

Wat de handling betreft waren we aangenaam verrast. Het motortje zit achteraan op de achteras en de batterij zitten onder vloer. Dit geeft hem een lager zwaartepunt waardoor je onverwacht hard de hoek omkunt, zolang het maar droog blijft. De fun wordt namelijk snel beperkt door de smalle bandjes (195/20). Dat komt vooral tot uiting wanneer het nat ligt, en wanneer je in een bocht eens ten volle zijn koppel aanspreekt heb je direct onderstuur. Deze speciale bandenmaat komt de autonomie ongetwijfeld ten goede, maar met wat breder schoeisel zou het potente chassis goed tot zijn recht komen.

Uiteraard zijn er ook een paar nadelen aan het elektrisch rijden. Om te beginnen is er de autonomie. Die bedraagt reëel met een volle “tank” 180 km. Met een zware voet reduceer je dit makkelijk tot 130-140 km. Eens je batterij leeg gereden is kom je bij het volgende grote nadeel. Je moet de batterij opladen tussen de 20-80% om van een optimale laadsnelheid te genieten. Rij je de batterij helemaal leeg, dan duurt het dik 4uur eer je de eerste 30km hebt geladen. En na 10uur laden bleek bij ons de batterij nog niet volledig opgeladen. Best pijnlijk.

Het doet je wel beseffen dat Elon Musk weer verder dacht dan een conventioneel merk, met het uitgebouwd netwerk van superchargers. Wat ben je met een Audi e-tron als die 18uur nodig heeft om op de oprit opgeladen te geraken. Een derde -minder groot- nadeel is dat elektrische wagens constant remmen. Even het gas loslaten in een bocht resulteert prompt in een uitzwaaiende achterkant omdat de i3 vrij hard remt om energie te recupereren. Dit valt te overkomen door een klein beetje gas te geven, dan gaat de wagen in vrijloop. Maar het is bij sportief rijden wel een aanpassing.

Zouden we de i3s durven bestempelen als hothatch? Qua performance en handling zeker, maar dan eerder als junior HotHatch, zoals de Polo BlueMotion GT dat er ook één was. De basis is er: chassis en performance zijn van een hoog niveau, maar er ontbreken nog een paar details om het af te maken. De prijs is daarbij ook een struikelblok. Mocht de I3 20.000 euro minder kosten, dan is de kans vrij groot dat we hem veel vaker zagen rijden. Is prijs geen probleem, wil je echter een leuk sturende, ecologisch te verantwoorden auto, dan is de i3s zeker het bekijken waard. Er ontbreekt een hoop beleving, maar onze eerste test met een elektrische hatch doet ons alvast het beste vermoeden voor de toekomst van de hothatches.