Met de AMG GT wil Mercedes zich richten op een breder publiek dan het deed met de SLS. Het mikt nu vooral op het publiek van de Porsche 911 en haalt daarvoor ook zwaar geschut boven. De schitterende geblazen 4.0 V8 uit de C63 S die we eerder aan de tand konden voelen wordt ook gebruikt in deze compacte tweezitter en samen met een quasi perfecte 47/53 gewichtsverdeling gaan de eerste voortekenen alvast de goede richting uit.
Het eerste wat opvalt aan de GT, naast de felgele lak, is de gigantisch lange motorkap, waar de motor zelf zeer ver naar achteren zit en de rest voorzien is om de V8 van de broodnodige koeling te voorzien. Ons testexemplaar is de ‘basis’ GT die 462 pk en 600 Nm uitbraakt, zo’n 50 pk en 100 Nm minder dan in de S versie. In combinatie met een gewichtsvoordeel van 300 kg tegenover de C63 is de standaard GT in ieder geval genoeg ‘entertainend’ in de winterse en regenachtige omstandigheden waarin we terecht kwamen.
Binnenin hebben de ontwerpers van de GT de console hoog opgetrokken, waardoor het cockpitgevoel erg wordt versterkt en de motorkap nog langer lijkt te zijn. Verder is het interieur zoals we dat van Mercedes gewoon zijn: van absolute topkwaliteit. De afwerking is van een zeer hoog niveau, alles voelt heel stevig en solide aan en je hebt constant het gevoel van met iets speciaals onderweg te zijn. Bij het rijden komen er opmerkelijk meer wind -en rolgeluiden binnen dan bij de C63. De optionele AMG Performance uitlaat doet dat echter ook… Wat een spektakel! Een mens vraag zich af hoe zoiets legaal op de weg raakt.
Het rijden dan. Als we opnieuw mogen vergelijken met de C63, dan zijn de genen van een sportwagen logischerwijs prominenter in de GT. De voortrein is zeer precies en heeft bakken grip, waardoor onderstuur quasi onbestaande is. Door de overvloed aan vermogen en koppel zet de achterkant wel graag een stapje opzij, en al helemaal in de regen. Met alle elektronica aan is er weinig aan de hand, maar als je deze gedeeltelijk of volledig uitschakelt komt de ware aard van de GT naar boven. De achterkant kan bij momenten venijnig uit de hoek komen waardoor al je zintuigen constant op scherp staan. Absoluut een belevenis, maar hersenloos op het gaspedaal duwen is dan een ‘recipe for disaster’. In het droge valt de GT beter te controleren en komt de slip ook wat aangekondigd aan. AMG heeft de reputatie om wagens te maken die beter oversturen dan effectief rijden, maar dat ligt bij deze GT toch iets anders. Er valt écht hard en zuiver mee te rijden, maar de wetten van de fysica hebben nu eenmaal hun grenzen.
Mits wat karakter valt de GT ook perfect normaal te rijden. In comfort stand, met gesloten kleppen in de uitlaat, voelt de GT niet alledaags aan maar wel leefbaar. De ophanging is vrij comfortabel voor dit type wagen, het schakelen verloopt zijdezacht, de zetels geven veel steun zonder echt hard aan te voelen en het optionele Burmester audiosysteem doet meer dan voldoende zijn werk. De kofferruimte is ook relatief groot maar wel vrij plat waardoor je toch wat beperkt bent.
Opnieuw heeft AMG dus een pareltje afgeleverd. Een Porsche 911 zal nog steeds net dat tikje beter en scherper rijden maar deze AMG GT mag er zonder blozen naast gaan staan. Weinig auto’s kunnen zo goed entertainen, en toch ook zo goed rijden, als deze GT.