De Mégane RS zoals hij altijd al had moeten zijn? Om dat uit te zoeken gingen we op roadtrip naar de plaats waar Renault heel veel tijd heeft gestoken in de ontwikkeling van de Trophy: de legendarische Nürburgring Nordschleife.
De Mégane RS zoals hij altijd al had moeten zijn? Om dat uit te zoeken gingen we op roadtrip naar de plaats waar Renault heel veel tijd heeft gestoken in de ontwikkeling van de Trophy: de legendarische Nürburgring Nordschleife.
Na de eerdere test van de ‘gewone’ Mégane R.S. zijn de verwachtingen hooggespannen. Die voelde eerder aan als een gezonde basis, maar van een Mégane met een R.S. kuur verwacht je nu eenmaal een hardcore rijdersmachine. De eerste signalen klinken dan alvast positief. Het vermogen ging met 20 pk omhoog en eindigt daarmee op 300. Het koppel stijgt ook lichtjes tot 400 Nm voor de versie met de manuele bak en 420 Nm voor de versie met de automatische EDC versnellingsbak. Het is dan ook die laatste versie die we ter beschikking kregen van Renault. Verder vinden we ook een herwerkte -luidere- uitlaat, Bridgestone Potenza 007 banden en Recaro kuipstoelen in alcantara. Daarnaast ligt de Trophy 2 cm dichter bij moeder aarde en wordt standaard het Cup chassis gemonteerd in combinatie met een Torsen sperdifferentieel.
Instappen dan maar! Meteen is het eerste effect van het cup chassis te merken. De dempers en veren zijn respectievelijk 25 en 30 procent stijver en dat voel je meteen in het rijcomfort. De Trophy is (been)hard en voelt meteen een pak meer ‘focused’ aan dan de reguliere Mégane R.S. We doen eerst een lang stuk Belgische autostrade richting de B258 in Duitsland en is het bij momenten best vermoeiend te noemen. De wagen rijdt vrij nerveus en is altijd ‘bezig’. Maar we bekijken het positief, want het gevoel dat je met iets speciaals onderweg bent is wel aanwezig.
En dan komen we eindelijk aan op de Duitse binnenwegen. We worden vergezeld door een Alpina D3 en Porsche 991 Turbo S en dus gaat al snel het tempo wat omhoog. Ondanks de eerdere ervaringen met de Mégane R.S. blijven we initieel wel worstelen met de effecten van de vierwielsturing, althans in de meest extreme rijmodus ‘race’. De achterkant wil quasi constant opzij komen, ook bij remmen in rechte lijn. Alles komt wel tot zijn recht als je 100% op de limiet rijdt, maar dat is niet mogelijk (en/of onverantwoord) op de openbare weg. Een beetje minderen dus, en overschakelen naar de ‘sport’ modus. Het blijft een heel apart gevoel om te rijden, want de achterkant blijft heel licht aanvoelen terwijl de voorkant ook erg nerveus reageert. Het voelt allemaal heel erg druk aan, maar de bochtsnelheden die we met deze Mégane behalen zijn werkelijk ongezien. De remmen blijven, ondanks dat ze intensief hun werk moesten doen, ook prima werken. Het enige nadeel is dat er weinig gevoel in zit waardoor je moeilijker kan doseren. De motor heeft ook duidelijk meer punch en voelt gretiger aan. Hij trekt vlotjes en lineair door tot bijna 7000 rpm, wat toch een mooie prestatie is voor ‘maar’ een 1.8 met turbo motor.
Op de terugweg konden we de motor en prestaties nog uitgebreider testen, met dank aan de heerlijke Duitse autobahn. De Trophy trekt vlotjes door tot boven de 200 km/h en na wat aandringen zagen we 268 km/h op de teller verschijnen, wat iets beter dan de opgegeven 260 km/h door Renault. Nefast voor het verbuik, maar bestaan er leukere manieren om snel terug thuis te zijn?
Ons testexemplaar had een prijskaartje van €43 495. Daarin zaten het optionele Bose soundsysteem (€500), het koetswerk in Sirius geel (€1 600), een haaienvinantenne (€145) en het R-Link infotainment systeem van €350.
Voldoet de Trophy dan aan de verwachtingen? Het is absoluut de Mégane om te hebben. De bochtsnelheden zijn bij momenten onwerkelijk te noemen, het chassis is bijzonder capabel, de motor is prima (zonder uitzonderlijk te zijn) en het is qua looks gewoon een hele dikke wagen. De vierwielsturing blijft wel voor gemengde gevoelens zorgen. Enerzijds is het verantwoordelijk voor de uitzonderlijke prestaties van de auto, anderzijds voelt het onnatuurlijk aan. Het is geniaal te noemen bij op de limiet rijden, maar rij je op 80% kan het soms voor vreemd rijgedrag zorgen. Naar ons gevoel dus een opmerkelijke wagen, maar die hier en daar nog wat finetuning kan gebruiken.
